شادیهایم هدیه به تو ، کم بودنش را بر من خرده مگیر ، این تمام سهم من از دنیاست .
تو را به رخ تمام شقایق ها میکشم و میگویم : تا گل من هست زندگی باید کرد !
چقدر بغض کردم ، کنارم نبودی ...
هزار بار دلم خواست ببارم نبودی ..
نبودی ببینی چقدر سوت و کورم ...
چقدر بیقرارم ...
چقدر بی عبورم...
کوچه را دیدی به وقت شب چه تنها می شود ؟ بی تو از آن کوچه هم تنهاترم....
نظرات شما عزیزان:
.gif){kind=small}
